مش در جراحی فتق یکی از پیشرفتهای مهم در درمان این بیماری شایع است که به بهبود نتایج جراحی و کاهش احتمال بازگشت فتق کمک کرده است. فتق زمانی رخ میدهد که بخشی از بافت یا اندام داخلی از طریق یک نقطه ضعف در دیواره عضلانی بیرون میزند.
استفاده از مش در جراحی فتق به عنوان یک روش استاندارد در بسیاری از موارد، استحکام و پشتیبانی لازم را به بافتهای آسیبدیده ارائه میدهد و خطر عود بیماری را به حداقل میرساند. این روش با بهرهگیری از مواد مخصوص، به جراحان امکان میدهد تا درمان مؤثرتر و پایدارتری را برای بیماران فراهم کنند.
در سالهای اخیر، فناوریهای جدید و انواع مختلف مشها، از جمله مشهای مصنوعی، بیولوژیک و جذبی، به طور گستردهای در جراحی فتق مورد استفاده قرار گرفتهاند. این تنوع به پزشکان اجازه میدهد تا بر اساس شرایط بیمار و نوع فتق، بهترین گزینه را انتخاب کنند.

مش در جراحی فتق چیست؟
مش در جراحی فتق یک ماده شبکهای، معمولاً ساختهشده از مواد مصنوعی یا بیولوژیک، است که در طی عمل جراحی برای تقویت دیواره ضعیف شده عضلانی و جلوگیری از بازگشت فتق استفاده میشود.
این ماده بهعنوان یک تکیهگاه عمل میکند و به بافتهای بدن کمک میکند تا در محل مناسب ترمیم شوند. مشها در انواع مختلفی مانند جذبی و غیر جذبی موجود هستند و بسته به نوع فتق و شرایط بیمار انتخاب میشوند، که این امر به کاهش عوارض و بهبود سریعتر بیمار کمک میکند.
برای دریافت مشاوره و نوبت معاینه فرم زیر را پر کنید.
مش در جراحی فتق چگونه کار می کند؟
در جراحی فتق با لاپاراسکوپی یا روش باز، مش بهعنوان یک ساختار تقویتی عمل میکند که به دیواره عضلانی ضعیف شده یا آسیب دیده پشتیبانی میدهد. هنگامی که پزشک مش در جراحی فتق را در محل قرار میدهد، این ماده شبکهای به بافتهای اطراف متصل شده و یک چارچوب محکم ایجاد میکند. این چارچوب به بدن اجازه میدهد تا بافتهای جدید در اطراف مش رشد کنند، که بهتدریج با آن ادغام میشود. این فرآیند، که به آن یکپارچگی بافتی میگویند، باعث تقویت دیواره عضلانی و کاهش خطر بازگشت فتق میشود.
علاوه بر این، مش در جراحی فتق به گونهای طراحی شدهاند که فشار و کشش را در ناحیه جراحی توزیع کنند و از تمرکز فشار در یک نقطه خاص جلوگیری کنند. این ویژگی بهویژه در مواردی که دیواره عضلانی بیمار بهطور طبیعی ضعیف است یا در فتقهای بزرگ، اهمیت دارد.
بسته به نوع مش، ممکن است بهمرور زمان در بدن حل شود یا بهصورت دائمی باقی بماند. انتخاب نوع مش به عواملی مانند شدت فتق، سلامت عمومی بیمار و توصیههای جراح بستگی دارد.

انواع مش در جراحی فتق
مشهای مورد استفاده در جراحی فتق به دستههای مختلفی تقسیم میشوند که هر کدام ویژگیها و کاربردهای خاص خود را دارند. مش در جراحی فتق شامل انواع جذبی، غیرجذبی و ترکیبی هستند که بسته به شرایط بیمار و نوع فتق انتخاب میشوند. انتخاب نوع مش به عواملی مانند محل فتق، شدت آن و سلامت عمومی بیمار بستگی دارد.
مش های جذبی
مشهای جذبی از موادی ساخته شدهاند که بهمرور زمان در بدن تجزیه و جذب میشوند. این نوع مش در جراحی فتق معمولاً در مواردی استفاده میشود که نیاز به پشتیبانی موقت وجود دارد و بدن خود قادر به ترمیم بافت است. پس از جذب، بافت طبیعی جایگزین مش شده و دیواره عضلانی را تقویت میکند.
مش های غیر جذبی در عمل فتق
مشهای غیر جذبی از موادی مانند پلیپروپیلن ساخته شدهاند که بهصورت دائمی در بدن باقی میمانند. این نوع مش در جراحی فتق برای فتقهای شدید یا مواردی که نیاز به تقویت طولانیمدت است، مناسب است. آنها استحکام بالایی دارند اما ممکن است در برخی موارد عوارضی مانند التهاب ایجاد کنند.
مش های ترکیبی
این نوع از مش های عمل فتق از مواد جذبی و غیرجذبی هستند که برای ایجاد تعادل بین پشتیبانی دائمی و کاهش عوارض طراحی شدهاند. این مشها معمولاً در جراحیهای پیچیدهتر استفاده میشوند. آنها بخشی از ساختار خود را حفظ کرده و بخشی دیگر را جذب بدن میکنند.
مش های تک لایه عمل فتق
مشهای تکلایه از یک لایه ماده تشکیل شدهاند و برای فتقهای سادهتر مناسب هستند. این مشها به دلیل ساختار ساده، نصب آسانتری دارند و هزینه کمتری ایجاد میکنند. با این حال، ممکن است در فتقهای بزرگ یا پیچیده کافی نباشند.
مش های دو لایه
مشهای دولایه از دو لایه مواد مختلف تشکیل شدهاند که معمولاً یک لایه برای استحکام و لایه دیگر برای کاهش چسبندگی به بافتها طراحی شده است. این نوع مش در جراحیهای پیچیدهتر مانند فتقهای شکمی کاربرد دارد. این نوع مش در جراحی فتق به کاهش عوارض و بهبود نتایج کمک میکنند.
تفاوت مش جراحی با منافظ درشت و منافظ ریز
مشهای با منافذ درشت امکان رشد بهتر بافت را فراهم میکنند و سبکتر هستند، اما ممکن است استحکام کمتری داشته باشند. در مقابل، مشهای با منافذ ریز استحکام بیشتری دارند اما ممکن است انعطافپذیری کمتری ارائه دهند. انتخاب بین این دو به نوع فتق و نیازهای جراحی بستگی دارد.
بهترین نوع مش برای جراحی فتق
انتخاب بهترین مش در جراحی فتق به عوامل متعددی مانند نوع فتق، محل آن، شرایط جسمانی بیمار و توصیههای جراح بستگی دارد. مشهای غیرجذبی مانند پلیپروپیلن به دلیل دوام و استحکام بالا اغلب در فتقهای بزرگ یا مکرر ترجیح داده میشوند.
در حالی که مشهای جذبی برای مواردی که نیاز به پشتیبانی موقت است، مناسبتر هستند. مشهای ترکیبی نیز با ترکیب مزایای هر دو نوع، در جراحیهای پیچیدهتر کاربرد دارند و میتوانند خطر عوارض را کاهش دهند.

مش در جراحی فتق باید چه ویژگی های داشته باشد؟
یک مش مناسب برای جراحی فتق باید دارای ویژگیهایی مانند زیستسازگاری، استحکام کافی، انعطافپذیری و مقاومت در برابر عفونت باشد. مش در جراحی فتق باید با بافتهای بدن سازگار باشد تا از واکنشهای التهابی یا رد شدن توسط بدن جلوگیری کند. همچنین، باید به اندازه کافی سبک باشد تا راحتی بیمار را تضمین کند و در عین حال، ساختار محکمی برای پشتیبانی طولانیمدت از دیواره عضلانی فراهم آورد.
مزایای استفاده از مش در جراحی فتق
یکی از مهمترین مزایای استفاده از مش در جراحی فتق، کاهش قابل توجه خطر بازگشت فتق بعد از جراحی است. مش با ایجاد یک ساختار تقویتی در دیواره عضلانی ضعیف، استحکام لازم را فراهم میکند و از بیرون زدگی مجدد بافتها جلوگیری میکند. مش در جراحی فتق بهویژه در فتقهای بزرگ یا مواردی که بیمار سابقه بازگشت فتق دارد، اثربخشی بالایی دارد و به بهبود نتایج بلندمدت جراحی کمک میکند.
علاوه بر این، عمل فتق با استفاده از مش میتواند زمان بهبودی را کوتاهتر کند و نیاز به جراحیهای اصلاحی بعدی را کاهش دهد. مشها با توزیع یکنواخت فشار در ناحیه جراحی، خطر پارگی یا ضعف مجدد دیواره عضلانی را به حداقل میرسانند.
هزینه مش در جراحی فتق
هزینه استفاده از مش در جراحی فتق به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله نوع مش، کیفیت مواد بهکار رفته، و برند تولید کننده. مشهای مصنوعی مانند پلی پروپیلن معمولاً ارزانتر از مشهای بیولوژیک هستند که از مواد طبیعی ساخته شده و قیمت بالاتری دارند. علاوه بر این، هزینههای مرتبط با بیمارستان، دستمزد جراح فتق و تجهیزات جراحی نیز بر کل هزینه تأثیر میگذارند و ممکن است در مناطق مختلف متفاوت باشند. عوامل دیگری مانند پوشش بیمهای و نوع مرکز درمانی (دولتی یا خصوصی) نیز نقش مهمی در تعیین هزینه نهایی دارند.
مراقبت های بعد از جراحی فتق با مش
پس از جراحی فتق با استفاده از مش، رعایت مراقبت های بعد از جراحی فتق برای تسریع بهبودی و کاهش خطر عوارض ضروری است. بیماران باید از فعالیتهای سنگین و بلند کردن اجسام بیش از چند کیلوگرم تا چند هفته خودداری کنند، محل جراحی را تمیز و خشک نگه دارند و دستورات پزشک در مورد مصرف داروها و زمان بازگشت به فعالیتهای روزمره را دقیقاً دنبال کنند.
همچنین، توجه به علائم غیر عادی مانند تب، قرمزی یا تورم در محل جراحی و مراجعه فوری به پزشک در صورت بروز این علائم اهمیت دارد.

مدت زمان بهبودی با مش در جراحی فتق
مدت زمان بهبودی پس از جراحی فتق با استفاده از مش به عوامل مختلفی مانند نوع فتق، روش جراحی، و وضعیت سلامت عمومی بیمار بستگی دارد. به طور کلی، بیماران میتوانند فعالیتهای سبک را ظرف چند روز تا یک هفته از سر بگیرند، اما بهبودی کامل معمولاً بین ۴ تا ۶ هفته طول میکشد.
رعایت توصیههای پزشک، مانند اجتناب از فعالیتهای سنگین و مراقبت از محل جراحی، میتواند این روند را تسریع کرده و خطر عوارض را کاهش دهد.
بهترین دکتر جراحی فتق در تهران
دکتر ناصر ملک پور علمداری با سالها تجربه در جراحی عمومی و تخصص در روشهای لاپاراسکوپی، یکی از ماهرترین جراحان فتق در تهران است. ایشان با استفاده از تکنیکهای پیشرفته و کمتهاجمی، مانند قرار دادن مش در جراحی فتق، به درمان انواع فتقهای شکمی و کشاله ران میپردازد و نتایج موفقی در کاهش درد و تسریع بهبودی بیماران به دست آورده است.
رویکرد دقیق و بیمارمحور ایشان، همراه با مهارت در انتخاب نوع مناسب مش و اجرای جراحی با حداقل عوارض، باعث شده تا بیماران اعتماد بالایی به ایشان داشته باشند.
چرا دکتر ناصر ملک پور؟!
12 سال هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی
چاپ 61 مقاله علمی پژوهشی و 2 جلد کتاب
پایهگذار رشته فلوشیپ لاپاروسکوپی
بیش از 10/000 جراحی موفق و جراحی چاقی

تفاوت جراحی فتق با مش و بدون مش
جراحی فتق با مش و بدون مش تفاوتهای قابل توجهی در روش اجرا و نتایج دارد. در روش با مش، یک ماده شبکهای برای تقویت دیواره عضلانی استفاده میشود که خطر بازگشت فتق را کاهش میدهد و معمولاً بهبودی سریعتری را به همراه دارد.
در مقابل، جراحی بدون مش با بخیه زدن مستقیم بافتها انجام میشود که ممکن است در فتقهای کوچکتر کافی باشد، اما احتمال عود بیماری در آن بیشتر است، بهویژه در فتقهای بزرگ یا پیچیده.
آیا مش در جراحی فتق ضروری است؟
استفاده از مش در جراحی فتق به نوع و شدت فتق، محل آن و شرایط بیمار بستگی دارد و در همه موارد ضروری نیست. در فتقهای کوچک یا مواردی که دیواره عضلانی قوی است، جراحی بدون مش با بخیه ممکن است کافی باشد. با این حال، در فتقهای بزرگتر یا مکرر، مش به دلیل کاهش قابل توجه خطر بازگشت فتق و تقویت طولان مدت دیواره عضلانی اغلب توصیه میشود.
سوالات متداول درباره مش در جراحی فتق
مش یک ماده شبکهای است که دیواره عضلانی را تقویت کرده و از بازگشت فتق جلوگیری میکند.
بله، ممکن است عوارضی مانند عفونت یا التهاب رخ دهد، اما با انتخاب صحیح مش و مراقبت مناسب، این خطرات کم میشوند.
بهبودی کامل معمولاً ۴ تا ۶ هفته طول میکشد، اما فعالیتهای سبک پس از چند روز امکانپذیر است.
نتیجه گیری
مش در جراحی فتق نقش کلیدی در تقویت دیواره عضلانی و کاهش خطر بازگشت فتق ایفا میکند. انتخاب نوع مناسب مش و رعایت مراقبتهای پس از جراحی، به بهبود سریعتر و نتایج بهتر کمک میکند. با مشاوره متخصصانی مانند دکتر ناصر ملک پور، بیماران میتوانند از درمان مؤثر و کمتهاجمی بهرهمند شوند.



